لبخند بارانیگاهی باران همه ی دغدغه اش باغچه نیست...گاهی از غصه تنها شدنش میبارد ...!!! | ||
باران ...باران آمد
و نغمه هاي سرد زمستان را
بر گونه هاي تب كرده ام سرود
باران آمد
و طرح لبخندم را
جان دوباره اي بخشيد
دوباره باران
بر جاي جاي بودنم بارید
و سايه هاي مردد را
از پيشاني ام زدود
و چه باران زيباست
آنگاه كه ميبارد
بر لاي لاي گرم دلتنگي
|
||
[ طراح قالب: آوازک | Theme By Avazak.ir ] |